اهداف آمریکا از ارسال قطره‌چکانی کمک‌ها به غزه چیست؟ 4 سناریو پیش‌روی رژیم صهیونیستی

به گزارش روایت فردا نتانیاهو با جنایت و کشتار نزدیک به ۵۰۰۰ نفر از مردم غزه به بهانه واکنش علیه عملیات طوفان الاقصی، همچنان به دنبال برون‌رفت از وضعیت کنونی است. رژیم صهیونیستی پس از گذشت سه سال هنوز موفق نشده به هیچ‌کدام از اهداف اعلامی خود دست پیدا کند. لذا در حال حاضر نتانیاهو مترصد است تا با کمک ترامپ که یکی از شعارهای انتخاباتی او پایان جنگ غزه بود، از این مهلکه با ژست پیروزمندانه بیرون آید.

میدل‌ایست‌آی در یادداشتی می‌نویسد که دولت ترامپ با حمله نظامی به ایران و اتخاذ سیاست موسوم به «صلح از طریق قدرت» تلاش می‌کند نظم جدیدی را در خاورمیانه ایجاد کند. نظمی که از دید این دولت نه‌تنها منجر به مهار ایران، بلکه به تثبیت جایگاه اسرائیل به‌عنوان قدرت مسلط منطقه‌ای خواهد شد. این راهبرد بر پایه استفاده از زور کوتاه‌مدت و شدید، اجتناب از جنگ‌های فرسایشی و واگذاری مسئولیت ثبات منطقه به بازیگران بومی استوار است.

بر همین اساس، چند دور مذاکره و طرح‌های مختلف برای توافق با حماس هنوز به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است. ترامپ با سیاست‌های متناقض و فریبکارانه به دنبال عملیاتی کردن خواسته‌های نتانیاهو برای آزادی اسرا است تا پس از آن، برحسب تجربه، روند توافق را نقض کند. همچنین ترامپ با رویکردی متناقض و چندگانه از همان ابتدا ضمن کمک‌های لجستیکی به رژیم صهیونیستی از یک‌سو، خواهان متوقف‌شدن جنگ و برقراری آتش‌بس از سوی دیگر شده است.

وضعیت انسانی در غزه از لحاظ قحطی و گرسنگی به فجیع‌ترین حالت ممکن رسیده و افکار عمومی دنیا خواهان توقف جنایات اسرائیل و گشودن مسیرهای کمک‌رسانی شده‌اند. در حالی که ترامپ در طول مدتی که به ریاست جمهوری آمریکا رسیده، شاهد وضعیت اسفبار غزه بوده است، در اقدامی نمایشی نماینده خود، ویتکاف را روانه سرزمین‌های اشغالی کرده تا القا کند آمریکا در صدد کمک‌رسانی به آنجاست.

ارسال قطره‌چکانی غذا به شیوه‌های غیرانسانی برای مردم غزه چند هدف عمده پشت سر خود دارد:

اول اینکه ترامپ وانمود کند هر زمان بخواهد توانایی توقف جنگ و برقراری آتش‌بس را دارد. دوم اینکه ژست حقوق‌بشری خود را با این عمل کامل کند که دولت ترامپ تمام سعی خود را برای کمک به مردم غزه می‌کند. هدف سوم، آماده‌سازی اذهان مردم غزه برای کوچ اجباری که هدف نهایی طرح‌های نتانیاهو و ترامپ است.

اهداف ترامپ از طرح آتش‌بس

توسعه توافق صلح:

ترامپ به دنبال اجرای «معامله قرن» بود که شامل عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی و ایجاد شرایط مساعد برای صلح با فلسطینی‌ها بود. آتش‌بس در غزه می‌تواند به‌عنوان مرحله‌ای در این فرآیند در نظر گرفته شود.

تقویت موقعیت رژیم صهیونیست:

ترامپ تلاش داشت تا با حمایت از نتانیاهو و تأکید بر حق دفاع اسرائیل، موقعیت این کشور را در مذاکرات تقویت کند. آتش‌بس و آرامش در غزه می‌توانست به دو شاخه‌ای اطلاعات و فعالیت‌های نظامی علیه دیگر تهدیدات کمک کند.

کمک به نتانیاهو:

ترامپ همچنین به‌شدت به حمایت از نتانیاهو نیاز داشت تا وی توانایی پذیرش و پیشبرد برنامه‌های سیاسی و اقتصادی خود را داشته باشد. آرامش در غزه می‌توانست به نتانیاهو کمک کند تا بر روی بحران‌های داخلی دیگر تمرکز کند.

اهداف نتانیاهو از طرح آتش‌بس

کاهش تنش‌ها و بحران داخلی:

نتانیاهو با چالش‌های داخلی بسیاری مواجه است، از جمله مسائل اقتصادی و سیاسی. بنابراین، آتش‌بس می‌تواند به او اجازه دهد که از بحران‌های داخلی کاسته و بر روی مسائل داخلی تمرکز کند.

القای تصویر مثبت در عرصه بین‌المللی:

با توجه به تظاهرات و انتقادات جهانی از اقدامات نظامی اسرائیل در غزه، نتانیاهو با توافق آتش‌بس به دنبال ایجاد تصویری مثبت و سازنده از اسرائیل در مجامع بین‌المللی است.

تقویت امنیت اسرائیل:

نتانیاهو قصد دارد از طریق آتش‌بس، تهدید حماس و دیگر گروه‌های مسلح را کاهش دهد و فضایی نسبتاً آرام برای توسعه زیرساخت‌ها و اقتصاد این رژیم ایجاد کند.

سناریوهای پیش‌روی غزه

با این وجود، چند سناریو برای طرح آتش‌بس و آینده غزه وجود دارد که با بررسی آنها می‌توان روندهای آتی را مورد ارزیابی قرار داد.

سناریوی موفقیت در آتش‌بس:

اگر آتش‌بس به درستی اجرا می‌شد، می‌توانست به تقویت روابط اسرائیل و کشورهای عربی کمک کند و مسیر را برای مذاکرات صلح هموارتر نماید. همچنین ممکن بود به کاهش خشونت‌ها و ایجاد ثبات نسبی در غزه منجر شود.

سناریوی عدم موفقیت:

در صورتی که آتش‌بس شکست می‌خورد، ممکن بود منجر به افزایش تنش‌ها و خشونت‌ها شود و این مسئله برای هر دو طرف دشواری‌هایی را ایجاد کند. نتانیاهو ممکن بود با انتقادات شدیدتری از داخل و خارج مواجه شود و ترامپ نیز با چالش‌های سیاسی جدی روبه‌رو شود.

سناریوی افزایش دخالت‌های خارجی:

در صورت عدم موفقیت آتش‌بس، ممکن بود کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی دیگر سعی کنند از طریق اعمال فشار یا تحریم‌ها بر اسرائیل دخالت کنند. این ممکن است به تشدید تنش‌ها و افزایش درگیری‌ها منجر شود.

سناریوی همکاری با بازیگران عربی:

در زمینه افزایش آتش‌بس، ممکن بود اسرائیل و کشورهای عربی به توافق‌های امنیتی بهتری دست یابند و کشورهای عربی به‌عنوان واسطه‌ای برای مذاکرات صلح عمل کنند.

وضعیت شکننده منطقه در پی اقدامات رژیم صهیونیستی

کشورهای حاشیه خلیج فارس اکنون دچار تردید در برابر سیاست‌های اسرائیل شده‌اند. برخی مانند عربستان و امارات تلاش می‌کنند با ایران در تماس باشند و از تبدیل شدن به جبهه ضدایرانی مورد حمایت تل‌آویو پرهیز کنند. سیاست «تضعیف همزمان ایران و اسرائیل» به‌عنوان راهی برای حفظ توازن به محبوبیت بیشتری میان قدرت‌های خلیج فارس رسیده است.

ترکیه نیز با انتقاد شدید از اقدامات اسرائیل، تقویت روابط این رژیم با یونان و قبرس را تهدید تلقی می‌کند و تلاش دارد نقش میانجی فعال در تنش‌های منطقه‌ای ایفا کند. ترکیه همچنین به توسعه توان نظامی و موشکی خود ادامه داده و نفوذش در سوریه را گسترش داده است.

هرچند بسیاری از بازیگران منطقه روابط پنهانی اطلاعاتی، اقتصادی و نظامی گسترده‌ای با رژیم صهیونیستی دارند، اما آنچه واضح است اینکه هرگز احساس امنیت از جانب توطئه‌های این رژیم ندارند. افکار عمومی منطقه هم به‌شدت علیه رژیم صهیونیستی است و همین مسئله باعث شکاف با حاکمیت ملی آنها شده است. اینکه چرا دولت‌های منطقه اقدام عملی قابل توجهی علیه منافع رژیم صهیونیستی انجام نمی‌دهند، بزرگ‌ترین سؤال و ابهام در ذهن افکار عمومی است.

ترامپ به دنبال چیست؟

آتش‌بس مد نظر دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو در غزه شامل زمینه‌های متنوعی از اهداف سیاسی و امنیتی را می‌شود. هر دو طرف به دنبال منافع و تقویت موقعیت خود هستند، در حالی که چالش‌های داخلی و بین‌المللی قابل توجهی نیز در مسیر آنها وجود دارد. بنابراین، سناریوهای مختلف مرتبط با آتش‌بس می‌توانند بر آینده روابط رژیم صهیونیستی و فلسطین تأثیر بسزایی بگذارند که نیازمند دقت در بررسی تصمیم‌گیری‌ها و پیشران‌های بعدی است.

معادله آتش‌بس در غزه به مرحله‌ای پیچیده و چندوجهی رسیده است. ترامپ و نتانیاهو هرکدام بر اساس منافع شخصی و حزبی، هرگونه تلاشی می‌کنند تا آتش‌بس را به تأخیر بیندازند. در حالی که هزینه تأخیر آتش‌بس برای مردم غزه و منطقه بسیار گران تمام می‌شود، اما ترامپ و نتانیاهو از آن به‌عنوان اهرم امتیازگیری استفاده می‌کنند.

انتهای پیام/