در زمانه‌ای که جهان با انواع ناپایداری‌های خارجی؛ از جمله تشدید جنگ‌ها در منطقه غرب آسیا و افزایش مداوم تعرفه‌ها در تجارت روبروست، کسب‌وکارهای هنری و دادوستدها با مشکلات بیشتری دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در حال تنظیم الگوهای کاری خود هستند تا مشتری‌هایی را جذب کنند که امروز محتاط‌تر شده‌اند
خواننده و آهنگساز موسیقی پاپ با اشاره به حمله رژیم صهیونیستی به کشورمان و جنگ تحمیلی ۱۲ روزه گفت: جنگ همیشه نفرت‌انگیز است و ما خواهان جنگ با هیچ کشوری نیستیم، وظیفه هنرمندان در این شرایط تولید و ثبت آثاری است که نشان دهنده عزم راسخ، صلابت و وحدت ملی است.
«هوار هور»، «بیدادان»، «طرز شیدا»، «بانو»، «موسیقی هرایی مازندران»، «پویش»، «کرانه»، «تو»، «گذرگاه آفتاب» و «گل چهر» تازه‌ترین آلبوم‌های موسیقی منتشرشده در بازار ایران هستند.
مأموریت جدید سازمان مجاهدین برای اشکان خطیبی (بازیگر فراری)، حمله به محسن چاوشی است که آهنگ «علاج» را در دفاع از وطن و در مقابله با رژیم صهیونیستی خوانده است.
نصیر حیدریان _ رهبر ارکستر سمفونیک تهران _ با چشمانی خیس از تجربه بی‌نظیر اجرا در زیر سایه برج آزادی گفت و تاکید کرد: «در این ۱۲ روز خواب نداشتیم؛ قلبمان می‌لرزید، اما ایستادیم تا با موسیقی، آرامش را به مردم هدیه کنیم و این اجرا نقطه عطفی برای آشتی مردم با موسیقی فاخر بود.
مدیر پژوهشکده سنتور گفت: هیچ ابزاری برای آموزش موسیقی ایرانی به کودکان نداریم، مجبور هستیم ابتدا نواختن ساز بلز سپس نواختن ساز ایرانی را به کودکان بیاموزیم، در این روند سلیقه موسیقی آنان متمایل به موسیقی غربی می‌شود و به اصل خود بازنمی‌گردند که ساخت سنتور ویژه کودکان برای پاسخ به این نیاز شکل گرفت.
در میان سیل انبوه جمعیتی که در خرداد ۱۳۶۸ به خیابان‌های تهران آمدند، این عکس نمادین، بسان روایتی تصویری از یک لحظه بی‌سابقه در تاریخ معاصر ایران قد علم کرده است. مردی بی‌نام، بر فراز دست‌های هزاران نفر، بیهوش در حرکت است. چهره‌ها، فشرده در هم، گویی به نقطه‌ای فراتر از قاب خیره‌اند. در میانشان اما، تصویر بزرگ بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ـ روح‌الله خمینی (ره) ـ تماشاگر سیل عاشقانی است که در آن روزها رکوردی بی‌سابقه را به ثبت رساندند.
ماهسون (خواننده ترکیه‌ای) برگزاری کنسرت در ایران را تکذیب کرد.
فعالیت‌های موسیقایی گلزار طی ماه‌های اخیر، رنگ و بوی متفاوتی به خود گرفته. فعالیت‌هایی که خبر از یک دورخیز معنادار برای رسیدن به صحنه می‌دهد، دورخیزی که همزمانی اش با حضور مجدد و متفاوت‌تر او جلوی دوربین سینما پس از ۶ سال، قابل تامل است.