پیامدهای جهانی به رسمیت شناختن کشور فلسطین

به گزارش روایت فردا پس از آغاز جنگ نابرابر غزه، سران رژیم صهیونیستی در معادلات خود اینگونه حساب می‌کردند که پرونده فلسطین یکبار برای همیشه بسته خواهد شد و دیگر هیچ مانعی بر سر این رژیم برای اشغال کامل و از بین بردن کامل موضوع فلسطین نخواهد بود، توهمی که در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵ به هیچ و پوچ تبدیل شد.

در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، موج جدیدی از به رسمیت شناختن کشور فلسطین به عنوان یک دولت مستقل، رژیم صهیونیستی را در موقعیتی شکننده قرار داد. این اقدام، که عمدتاً از سوی کشورهای اروپایی و متحدان غربی پیش می‌رود، نه تنها نمادی از انزوای فزاینده اسرائیل در عرصه دیپلماتیک است، بلکه شکست آشکاری برای سیاست‌های تهاجمی نتانیاهو به شمار می‌رود. بر اساس گزارش‌های بین‌المللی، حداقل ۵ کشور امروز فلسطین را به رسمیت شناختند: بریتانیا، کانادا، استرالیا، پرتغال و فرانسه.

این در حالی است که بلژیک، لوکزامبورگ، مالت و سان مارینو نیز برنامه‌ریزی کرده‌اند تا در روزهای آتی یا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد (که از فردا آغاز می‌شود) به این فهرست بپیوندند. این موج، تعداد کل کشورهای حامی فلسطین را به بیش از ۱۵۰ عضو سازمان ملل رساند و نشان‌دهنده چرخش قابل توجه اروپا از حمایت بی‌قیدوشرط از رژیم صهیونیستی است.

عمق فاجعه برای رژیم صهیونیستی آنجایی است که این موج نه از سوی کشورهای شرقی یا آفریقایی و یا سایر نقاط جهان، بلکه در مرکز اصلی‌ترین حامیان چند دهه گذشته این رژیم، یعنی اروپایی غربی رقم خورده است، موضوعی که شاید تا چند سال گذشته در افکار عمومی غیر قابل امکان تصور می‌شد.

‫شکست سیاسی رژیم صهیونیستی در اروپا

همانطور که اشاره شد، اروپا، که دهه‌ها پایگاه اصلی حمایت از رژیم صهیونیستی بود، امروز به خط مقدم شکست دیپلماتیک تل‌آویو تبدیل شد. بریتانیا، تحت رهبری کی‌یر استارمر، امروز رسماً فلسطین را به رسمیت شناخت و تأکید کرد که این اقدام "امید صلح را برای فلسطینیان و اسرائیلی‌ها احیا می‌کند"، در حالی که اسرائیل نتوانست شرایط آتش‌بس و آزادی اسرا را برآورده کند.

فرانسه، به عنوان اولین عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل که این گام را برمی‌دارد، اعلام کرد این تصمیم "تعهد تاریخی به صلح عادلانه" است. پرتغال نیز امروز به جمع پیوست و سفیر فلسطین در لیسبون آن را "گامی شجاعانه و تاریخی" نامید. اکنون ۱۲ عضو اتحادیه اروپا (از ۲۷ عضو) فلسطین را به رسمیت می‌شناسند.

رژیم صهیونیستی این گام‌ها را "پاداش به حماس" خوانده و از طریق سفارتخانه‌های خود به لندن و پاریس اعتراض کرده، اما این اعتراض‌ها تنها انزوای بیشتر اسرائیل را برجسته می‌کند. نتانیاهو، که بر "کنترل امنیتی کامل" بر غزه و کرانه باختری اصرار دارد، اکنون با مخالفت متحدان سنتی خود روبرو است – حتی ایالات متحده، نزدیک‌ترین متحد، این اقدامات را محکوم کرده، اما نتوانسته جلوی آن‌ها را بگیرد.

این شکست، ریشه در انتقادات فزاینده اروپا از "جنایت جنگی" صهیونیست‌ها در غزه دارد، جایی که بیش از ۷۰ هزار فلسطینی در حملات وحشیانه این رژیم به شهادت رسیده اند.

این موج شناخت، فراتر از اروپا، موج‌زاری جهانی ایجاد کرده که رژیم صهیونیستی را به حاشیه می‌راند. کانادا و استرالیا، دو متحد کلیدی واشنگتن، امروز فلسطین را به رسمیت شناختند و از سیاست "دو دولت تنها پس از مذاکره" فاصله گرفتند. این امر، آمریکا را در شورای امنیت منزوی‌تر می‌کند، جایی که تاکنون جلوی عضویت کامل فلسطین را گرفته است.

همچنین با پیوستن این کشورها، بیش از ۷۸% اعضای سازمان ملل (۱۵۰ کشور) اکنون فلسطین را به رسمیت می‌شناسند. کشورهایی مانند ایران و سایر کشورها که پیشتر از این امر حمایت کرده بودند، اکنون از این موج برای فشار بر رژیم صهیونیستی در کنفرانس‌های منطقه‌ای استفاده می‌کنند.

لازم به ذکر است که در رابطه با به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی، منتقدان هشدار می‌دهند که بدون اقدام عملی (مانند توقف شهرک‌سازی اسرائیل)، این گام‌ها "نمادین" باقی می‌مانند.

تبعات به رسمیت شناختن فلسطین بر رژیم صهیونیستی

همانطور که در قسمت بالا عنوان شد، مهم ترین بخش تبعات این مسئله برای رژیم، در وحله اول دیپلماتیک است که همزمان با منزوی شدن این رژیم در کشورهای جهان می‌شود. اما تبعات این شکست تنها به همین مسئله محدود نمی‌شود.

به رسمیت شناختن فلسطین، روایت این رژیم به عنوان "تنها دموکراسی خاورمیانه" را تضعیف می‌کند. اتهامات "جنایت جنگی" در غزه، که بیش از ۷۰ هزار کشته برجای گذاشته، همراه با این تحولات، تمامی تبلیغات و ادعاهای این رژیم را به حاشیه می‌راند.

تبعات سیاسی داخلی

تصمیم کشورهای غربی به رسمیت شناختن فلسطین، ائتلاف راست‌گرای نتانیاهو را تحت فشار قرار داده است. بنیامین نتانیاهو، برجسته ترین سیاستمدار رژیم صهیونیستی، در بحرانی ترین شرایط خود قرار دارد. شکست در جنگ غزه و ناکامی در رسیدن به اهداف نبرد و سایر حواشی سیاسی، وی را در پرتگاه سیاسی قرار داده است و اقدام کشورهای اروپایی، یک ضربه تمام کننده به وی محسوب می‌شود، چرا که به عقیده منتقدان، سیاست‌های وی در سه سال اخیر منجر به پدید آمدن وضعیت کنونی شده است.

احزاب افراطی مانند "قدرت یهود" و "صهیونیسم مذهبی" این تحول را "خیانت بین‌المللی" می‌خوانند و خواستار اقدامات تلافی‌جویانه، مانند گسترش شهرک‌سازی، هستند. اما این واکنش‌ها می‌تواند انزوای جهانی را تشدید کند.

همچنین احزاب میانه‌رو و چپ‌گرا در اسرائیل، مانند "کارگر" و "یش عتید"، از این تحول برای فشار بر نتانیاهو استفاده می‌کنند و خواستار مذاکرات صلح بر اساس راه‌حل دو کشوری هستند. این امر می‌تواند به ناآرامی‌های سیاسی داخلی منجر شود. همزمان نظرسنجی‌های داخلی نشان می‌دهد که بخش‌هایی از جامعه رژیم صهیونیستی، به‌ویژه جوانان، از سیاست‌های جنگ‌طلبانه خسته شده‌اند. به رسمیت شناختن فلسطین می‌تواند این نارضایتی را تقویت کند و به اعتراضات داخلی دامن بزند.

تبعات اقتصادی

به رسمیت شناختن فلسطین می‌تواند به ادامه پیدار کردن اقدامات عملی مانند تحریم محصولات رژیم صهیونیستی و یا ممنوع کردن حضور صهیونیست‌ها در رویدادهای بین المللی سیاسی، فرهنگی و یا ورزشی شود. اتحادیه اروپا در هفته‌های گذشته یک بسته پیشنهادی در رابطه با اعمال تحریم علیه این رژیم را تصویب کرده بود. همچنین تعدادی از کشورهای اروپایی همچون اسپانیاه، در همکاری‌های تسلیحاتی خود با اسرائیل، تجدید نظرهایی کرده اند.

این مسئله، اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی به اقتصاد اسرائیل را کاهش می‌دهد. شرکت‌های فناوری و استارتاپ‌ها، که ستون فقرات اقتصاد رژیم صهیونیستی هستند، ممکن است با کاهش همکاری‌های بین‌المللی مواجه شوند.

یکی از پیامدهای اصلی این رویداد، تقویت جنبش جهانی "بایکوت، محرومیت و تحریم" (BDS) است. پست‌های اخیر در X نشان می‌دهد که حامیان BDS در اروپا و آمریکا این تصمیم را "پیروزی" می‌خوانند و خواستار فشار اقتصادی بیشتر هستند.

تبعات امنیتی و نظامی

رژیم صهیونیستی ممکن است برای جبران این شکست دیپلماتیک، به اقدامات نظامی تهاجمی‌تر در غزه یا کرانه باختری به منظور سرکوب کردن اعتراضات و مقاومت فلسطینیان متوسل شود. اما این امر می‌تواند به محکومیت‌های جهانی بیشتر و حتی دخالت نهادهایی مانند دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) منجر شود.

اگرچه برخی کشورها مانند فرانسه بر اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین و کمرنگ کردن جایگاه جنبش حماس تأکید دارند، اما به رسمیت شناختن فلسطین، می‌تواند به طور غیرمستقیم به حماس مشروعیت بدهد. اسرائیل این را "تهدید امنیتی" می‌داند و ممکن است به سرکوب بیشتر فلسطینیان روی بیاورد که همانگونه که اشاره شد، وضعیت را برای رژیم صهیونیستی سخت تر خواهد کرد.

موضوع دیگر، کاهش همکاری‌های نظامی کشورهای جهان با این رژیم است. اگرچه ایالات متحده همچنان تأمین‌کننده اصلی تسلیحات اسرائیل است، اما تحولات اخیر، صدمات جدی به روابط این رژیم با برخی از کشورهای اروپایی در همکاری‌های تسلیحاتی وارد کرده است.

تبعات روانی و اجتماعی

به رسمیت شناختن فلسطین، روایت اسرائیل مبنی بر "حق انحصاری" بر سرزمین را تضعیف می‌کند. این امر می‌تواند به کاهش روحیه عمومی در میان شهرک‌نشینان و حامیان صهیونیسم منجر شود و به پروژه کلان صهیونیستی برای جذب مهاجران و غصب تمام سرزمین‌های اشغالی، لطمه جدی وارد کند.

همچنین نباید فراموش کرد که صهیونیست‌ها در حال حاضر گرفتار یک شکاف داخلی اجتماعی - سیاسی شدید در میان خود هستند و این رویداد مهم، می‌تواند به بحرانی تر کردن شکاف داخلی صهیونیست‌ها کمک کند و منجر به نزاع‌های سنگینی در داخل رژیم صهیونیستی شود.

به رسمیت شناختن فلسطین توسط کشورهای کلیدی، رژیم صهیونیستی را در یک بحران چندوجهی قرار داده است: انزوای دیپلماتیک، فشار سیاسی داخلی، تهدیدات اقتصادی و چالش‌های امنیتی. تحولات فعلی، سران این رژیم و خصوصا نتانیاهو را وادار می‌کند تا دست به اتخاذ سیاست‌های فوری بزنند که باید دید اسرائیل دست به چه اقداماتی خواهد زد و تبعات این سیاست‌ها چه خواهد بود.

همزمان، شکست‌های پی در پی و مستمر دولت این رژیم در صحنه‌های مختلف، منجر به آشفته تر شدن اختلافات در صحنه داخلی این رژیم شده و شرایط را برای این رژیم در یک وضعیت نزدیک به گسست داخل قرار داده است.

انتهای پیام/