آتش‌بس شکننده ضامن بقای نتانیاهو خواهد شد؟

به گزارش روایت فردا ابوالفضل ولایتی در یادداشتی نوشت: 13 ژوئن 2021 و انتخاب نفتالی بنت به عنوان نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در پی پیروزی شکننده ائتلاف یامینا - یش عتید در انتخابات، از سوی ناظران بین‌المللی به منزله خاتمه دوره سیاسی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر ادوار رژیم صهیونیستی قلمداد می‌شد. پرونده‌های مختلف قضایی و اتهامات مربوط به فساد مالی و نهایتا شکست سخت لیکود در انتخابات، به زعم ناظران منطقه‌ای، خط پایانی بر حیات سیاسی نتانیاهو و آغاز فرآیند محاکمه وی به حساب می‌آمد، با این حال، نخست‌وزیر کارکشته سابق صهیونیست‌ها (نتانیاهو) که به بندبازی در عرصه سیاسی و انعقاد ائتلاف‌های امکان‌ناپذیر با اشخاص و احزاب سیاسی سرزمین‌های اشغالی شهره است، توانست با کارشکنی‌های گسترده، ائتلاف بنت - لاپید را به شکست کشانده و زمینه برگزاری انتخابات مجدد در سرزمین‌های اشغالی را رقم زند. تکثر حاکم بر احزاب سیاسی و ناتوانی در کسب حد نصاب لازم در انتخابات از سوی هر یک از احزاب سیاسی رژیم صهیونیستی، موجبات برگزاری 5 انتخابات در سه و نیم سال را فراهم آورد. سرانجام  پس از ناامیدی حاکم بر جامعه صهیونیستی، جناح راست‌گرا توانست در نوامبر 2022 و در انتخاباتی خیره‌کننده 65 کرسی کنست را از آن خود کند؛ پیروزی چشمگیری که حزب لیکود به رهبری نتانیاهو را در ائتلاف با احزاب ارتدکس افراطی صهیونیسم مذهبی، شاس و یهودیت تورات، مجددا به اریکه قدرت در سرزمین‌های اشغالی بازگرداند.

تکثر فکری و چندپارگی حاکم بر اسرائیل، موجب شده احزاب جهت تشکیل دولت، ناگزیر به تشکیل ائتلاف‌های گسترده شوند، همین مساله خود به پاشنه آشیل حیات دولت‌های زودگذر در رژیم صهیونیستی منتهی شده، با این حال نتانیاهو در این زمینه استثنا به شمار رفته و تاکنون با حضور 16 ساله در رأس هرم تصمیم‌گیری در سرزمین‌های اشغالی، موفق شده گوی سبقت را از دیوید بن‌گورین، بنیانگذار اسرائیل برباید.

وجود احزاب متعدد در دولت ائتلافی و تعارض منافع حاکم میان آنان از یک سو، در کنار تحرکات و کارشکنی‌های گسترده احزاب اپوزیسیون درباره پیگیری پرونده‌های قضایی نتانیاهو، ممانعت از تصویب لوایح در کنست (بویژه لایحه مرتبط به کاهش اختیارات دستگاه قضایی) و پافشاری گسترده بر ضرورت خدمت نظام از سوی یهودیان حریدی، بر دامنه شکاف‌ها در سرزمین‌های اشغالی افزوده؛ فرآیندی که با وقوع عملیات هفتم اکتبر سال گذشته و باز شدن پای صهیونیست‌ها به نبردهای چندوجهی در جبهه‌های مختلف، در حکم کاتالیزوری، چالش‌های پیش ‌روی دولت شکننده حاکم بر تل‌آویو را دوچندان کرده است.

موج‌سواری نتانیاهو بر وضعیت اضطراری

 از حمله هفتم اکتبر حماس به سرزمین‌های اشغالی به عنوان بزرگ‌ترین غافلگیری تحمیل شده به صهیونیست‌ها در خلال نیم قرن اخیر (پس از حمله غافلگیرانه ارتش در مصر در جنگ یوم کیپور در سال 1973) نام برده می‌شود؛ حمله‌ای که به دلیل سرعت بالا و ضربات تحمیلی گسترده بر اسرائیل، جامعه سیاسی، اطلاعاتی و توده‌های صهیونیست را در بهت و حیرت فرو برد. نخست‌وزیر اسرائیل در واکنش به حمله یاد شده، با تشکیل کابینه جنگی، سراسیمه به جنبش حماس اعلان جنگ کرده و با توسل به مشت آهنین، در پی برجا گذاردن زمینی سوخته در باریکه غزه برآمد. تشدید رویارویی‌ها میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی، لاجرم پای دیگر اضلاع مقاومت را نیز به میان آورده و موجبات رویارویی مستقیم جمهوری اسلامی ایران، حزب‌الله لبنان، انصارالله یمن و نیروهای مقاومت مستقر در عراق و سوریه را با دشمن صهیونیستی رقم زد؛ امری که به منزله دگرگونی معادلات سیاسی - امنیتی منطقه در فردای هفتم اکتبر ارزیابی شده است. برآیند تحولات حاکم بر میدان جنگ در طول 14 ماه اخیر نشان می‌دهد دکترین نظامی 70 ساله رژیم صهیونیستی در جنگ فوق‌الذکر به چالش کشیده شده و ارتش صهیونیستی به‌رغم محدودیت‌های جغرافیایی و فقدان عمق جغرافیایی و تاکید همواره بر نبردی برق‌آسا در کوتاه‌ترین زمان ممکن، وارد نزاعی فراگیر و فرسایشی شده است؛ نبردی که ضربات سهمگینی را بر شمال و جنوب سرزمین‌های اشغالی وارد آورده و چهره مظلومانه ترسیم شده از صهیونیسم بین‌المللی را در خلال دهه‌های پس از جنگ دوم جهانی بشدت خدشه‌دار کرده است. مع‌الوصف، نتانیاهو کوشید با اتکا به وضعیت اضطراری ناشی از وقوع جنگ، ضمن دعوت مخالفان خویش به خویشتنداری و ممانعت از لطمه زدن به منافع کلیدی دولت در حال جنگ، زمان مساعدی را برای تداوم بقا و حیات دولت خویش کسب کند. 

با این حال با گذشت 14 ماه از جنگ و فقدان تاب‌آوری لازم از سوی جامعه صهیونیستی، دولت اسرائیل زیر فشارهای شدید بین‌المللی و داخلی ناگزیر شد برخلاف وعده‌های ابتدایی مبنی بر از بین بردن کامل حزب‌الله و سلاحش در لبنان و ایجاد منطقه‌ای حائل در جنوب، از ایده‌های اولیه خود عقب‌نشینی کرده و با میانجیگری‌ فرانسوی‌ها و آمریکایی‌ها، ذیل قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل متحد تن به آتش‌بس با حزب‌الله دهد؛ آتش‌بسی که به‌رغم تردیدها پیرامون پایداری‌اش، می‌تواند آغازی بر خاتمه جنگ خونین ماه‌های پس از هفتم اکتبر در منطقه باشد، فرآیندی که در صورت تحقق و خاتمه بخشیدن به وضعیت اضطراری در سرزمین‌های اشغالی، نویدبخش خاتمه حضور 16 ساله نتانیاهو در راس هرم قدرت در رژیم صهیونیستی خواهد بود.

انتهای پیام/