روایت آخرین سلفی امدادگر شهید

به گزارش روایت فردا اکثریت آنها جوان هستند و جنگی را به چشم های خودشان ندیده اند، نمی دانند قرار است با چه چیزی مواجه شوند و شاید ندانند که این عملیات، سخت ترین عملیات زندگی شان است اما باز هم داوطلب می شوند و قدم در راهی می گذارند که ناآشناتر از هر مسیر دیگری است. این جوانان داوطلب، همان امدادگران جمعیت هلال‌احمر هستند که اکثر آنها به معنای واقعی کلمه تنها داوطلبند و حقوق و دستمزدی دریافت نمی کنند و به حق در این جنگ تحمیلی ۱۲ روزه جلوه‌ای از فداکاری، رشادت و ایثار را به نمایش گذاشتند.

امدادگران جمعیت هلال احمر کشورمان، در تمام بحران ها از سیل و زلزله گرفته تا جنگ، اولین گروه نیروهای امدادی هستند که داوطلبانه برای کمک به هموطنان خود را به دل آتش و دود و آوار می زنند؛ در این مسیر حتی جانشان را ایثار می کنند تا چراغ امید روشن بماند.

آنها قهرمانان بی‌سلاحی هستند که همواره در صف و خط مقدم امداد حضور دارند؛  میدان عمل یک روز بندر شهید رجایی بندرعباس است و روز دیگر آوارهای خانه های مسکونی است که مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفته بود، در این راه هیچ مانع نمی شناسند.

جمعیت هلال احمر طی ۱۲ روز تجاوز رژیم صهیونی، با ۸۵۰۰ امدادگر همدلانه و به صورت شبانه روزی با قامت ایستاده پای دفاع از وطن و نجات هموطنان ایستاد و شهید داد با آنکه حمله به امدادگران مغایر اصول و معاهدات بین المللی و یک جنایت جنگی است.

دوشنبه ۲۵ خرداد ماه بود که خبر رسید رژیم صهیونیستی به آمبولانس هلال احمر حمله کرده و دو تن از امدادگران حین خدمت به شهادت رسیدند، «مجتبی ملکی» یکی از این شهدا بود.

دیدند امدادگریم‌؛ اما باز زدند 

حسین نیک بخت یکی از امدادگرانی است که در روز حادثه همراه شهید ملکی بود. او در گفت‌وگویی با ایسنا می‌گوید: از سال ۱۳۸۷ وارد جمعیت هلال احمر شدم و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی مختلف با درجه نجاتگر ۳ در عملیات‌های مختلفی مثل سیل امامزاده داوود و غیره شرکت کردم و روزانه در پایگاه امداد و نجات آزادراه تهران-شمال شیفت هستم.

وی با اشاره به حملات رژیم صهیونیستی به کشورمان، می‌افزاید: چون تعطیلات چند روزه عید غدیر بود به همراه خانواده‌ام به شمال کشور سفر کرده بودم که ساعت ۶ و نیم صبح یکی از همکارانم تماس گرفت و از شروع حملات خبر داد، من هم سریعا به تهران بازگشتم. نمی دانستم دقیقا با چه چیزی قرار است مواجه شوم اما  خودم را به پایگاه رساندم و عملیات جستجو و نجات را با سایر امدادگران آغاز کردم. چهار روز به صورت شبانه روزی در عملیات های مختلف در سراسر تهران شرکت کردم. در این روزها چیزهایی دیدم که حتی در تصورم نیز نمی گنجید اما امدادگر شدم تا در چنین روزهایی به درد کشورم بخورم، به همین دلیل ترسی بر دل نداشتم و با توکل به خدا کارم را ادامه می دادم.

حتی آوار جنگ هم فرق دارد

امدادگران جمعیت هلال احمر همیشه برای امدادرسانی در سیل و زلزله به مناطق مختلف کشور اعزام شده اند اما این بار جریان فرق دارد این بار این عملیات جنگ است، جنگی است تحمیلی و آوار، آوار خانه های مسکونی هموطنان است که زن و بچه ها در آن زندگی می کردند. آواربرداری در این علمیات ها بسیار سخت است زیرا حتی آوار جنگ با آوار زلزله فرق دارد.

درباره روز حادثه حمله به آمبولانس می‌گوید: دوشنبه صبح بود که من و چند امدادگر که مجتبی هم بین آنها بود، عکس یادگاری گرفتیم و درباره امدادرسانی و شهادت صحبت کردیم و شوخی. هیچکدام مان جنگ ندیده بودیم و تصوری نداشتیم و سخت ترین روزهای زندگیمان را می گذراندیم. در میان همه حوادث ، جنگ برای ما از همه سخت تر بود که از نزدیک آوارها و خانه های مسکونی تخریب شده جنگ را می دیدیم، زنان و کودکان هموطن خود را از بین آوارها بیرون می آوردیم و امید داشتیم تا شاید جانی نجات دهیم.

نیک بخت ادامه می‌دهد: عصر همان روز بود که مجددا به غرب تهران حمله شد و ما برای عملیات به منطقه اعزام شدیم. ما یک خودروی آمبولانس و یک خودروی نجات داشتیم. قرار بود من با مجتبی با آمبولانس اعزام شوم اما برنامه عوض شد و سه نفر دیگر با آمبولانس به غرب پایتخت رفتند و من با خودروی نجات خودم را به محل رساندم.

وی با اشاره به اینکه این حمله به یک مرکز نظامی بود؛  ادامه می‌دهد: یکی از امدادگران به نام «بهنام حضرتی فرد» برای ارزیابی منطقه وارد عمل شده که دقایقی بعد اول یک پهپاد بالای سر امدادگران ظاهر شده که به نظر می رسد قصد شناسایی داشته و بعد از آن هم اتفجار اول رخ داد. همه روی زمین افتادیم چون موج انفجار خیلی شدید بود و ما را پرت کرد. چند تا از بچه ها مثل خودم دست و پاهایم نیز خونی شد اما باز هم به دنبال یکدیگر بودیم تا اینکه انفجار دوم رخ داد.

رفیقم شهید شد

این امدادگر اظهار می‌کند: دقایقی بعد از انفجار دوم به خودم آمدم و دیدم زخمی شده‌ام؛ اما ایستادم و دوباره دنبال سایر همکارانم گشتم و تقریبا همه به جز بهنام و مجتبی را پیدا کردم. سراغ خودروهای من که کمی آنطرف تر پارک شده بودند رفتم، خودروی آمبولانسمان کاملا سوخته بود و چیزی از آن نمانده بود. در جنگ غزه دیده بودم این رژیم صهیونیستی حتی به امدادگران نیز حمله می کند اما باورم نمی شد تا اینکه دیدم آمبولانس کاملا از بین رفته است، دقایقی بعد بهنام که خونی شده بود به سمت ما آمد؛ اما خبری از مجتبی نشد.

نیک بخت می‌گوید: در آن لحظات ما از اتفاقی که افتاده ، گیج بودیم اما باید کارمان را ادامه می دادیم، در حال ارزیابی مجدد منطقه بودیم و امیدواریم مجتبی را پیدا کنیم که حدود یک ساعت بعد دیدیدم چند نیروی نظامی یک پیکر روی دست گرفته اند و می برند، دقایقی بعد هم یک پیکر دیگری را آوردند که روی شان پوشیده بود، متوجه شدیم مجتبی ملکی دوست خوبمان که تقریبا دو سالی بود که ازدواج کرده بود و داماد شده بود؛ به همراه یک امدادگر دیگر که از منطقه ای دیگر در محل حادثه حضور داشت به نام «امیرحسین جمشیدپور» به شهادت رسیده‌اند و آن دو پیکر ، پیکر نیروهای ما بود که از محل بردند. حال کل تیم ما به شدت بد بود به همین دلیل اجازه رویارویی ما با پیکرها را ندادند اما بعد شنیدم که مجتبی از سر و قفسه سینه اش ترکش خورده است.

همکاران ما را با زیرپا گذاشتن تمام قوانین بین‌المللی به شهادت رساندند

وی درباره اینکه این امدادگران همگی لباس مخصوص و مشخص به تن داشتند و خودروی آمبولانس نیز کاملا علائم خاص داشت، می افزاید: من مطمئنم پهپادی که اول ما را شناسایی کرد متوجه امدادگر بودنمان شد، همچنین خودروی ما نیز کاملا مشخص بود که آمبولانس بود، اما باز هم به ما حمله کردند و همکاران ما را با زیرپا گذاشتن تمام قوانین بین‌المللی به شهادت رساندند و متاسفانه این اولین باری نیست که این رژیم جعلی دست به این اقدام می زند اما نمی دانم چرا کسی با آنها هیچ برخوردی نمی کند. مگر  نمی دانند که امدادگران فقط برای کمک می آیند و هیچ اسلحه ای در دست ندارد؟

به گفته این امدادگر، اینگونه اقدامات وحشیانه رژیم صهیونیستی هیچ ترسی بر دل ما نمی اندازد بلکه باعث می شود مصمم تر در این راه قدم برداریم تا شاهد نابودی این رژیم جعلی باشیم.

اگرچه به گفته دبیر کل جمعیت هلال احمر، این جنگ ۱۲ روزه به اندازه ۱۲ سال سخت برای امدادگران تجربه بود ولی امید است دیگر هیچ امدادگری جز برای سیل و زلزله اعزام نشود. در این جنگ تحمیلی ۴ امدادگر شهید و بیش از ۳۰ تن مجروح شدند.

انتهای پیام/