مجوز جشنواره «پسر دلفینی۲» را با خواننده دیگری گرفتیم

به گزارش روایت فردا محمد خیراندیش کارگردان انیمیشن «پسر دلفینی۲» درباره این انیمیشن و حواشی پیرامون آن گفت: یک اثر برای حضور در جشنواره فیلم فجر باید یک مجوز بگیرد و برای اکران عمومی مجوز دیگری. برای جشنواره مجوز نمایش را با خواننده دیگری گرفتیم، چون هنوز پروانه نمایش برای اکران عمومی نگرفته بودیم و می‌خواستیم حساسیت‌ها نسبت به اثر بالا نرود. درحالی‌که جشنواره، حساسیت‌های کمتری دارد و اگر اثر را با صدای شروین حاجی‌پور هم به جشنواره می‌بردیم، اتفاقی نمی‌افتاد.

وی افزود: تنها برای دریافت پروانه نمایش، در تیتراژی که به جشنواره ارائه دادیم از یک خواننده گمنام استفاده کردیم تا حساسیتی به وجود نیاید.

این کارگردان در پاسخ به اینکه این انیمیشن مشمول ممیزی شده یا خیر، گفت: ما یک ثانیه هم ممیزی نداشتیم. سخت‌گیری پروانه نمایش برای خیلی از فیلم‌ها زیاد است اما برای «پسر دلفینی» ممیزی رخ نداد. تنها تفاوت بزرگ ما همین بود که روی نسخه اصلی، صدای خواننده اصلی یعنی شروین حاجی‌پور را گذاشتیم.

خیراندیش در واکنش به حواشی پیرامون نام خواننده در اکران افتتاحیه اثر گفت: به دلیل حساسیت‌هایی که روی این انیمیشن بود، عده زیادی می‌خواستند در زمین حواشی بازی کنند اما اجازه ندادیم که سوءاستفاده رخ بدهد. با توجه به کیفیت کار، به موج دوم اکران امیدواریم.

ترجیح‌ دادیم در شبکه‌های ماهواره تبلیغ نداشته باشیم

کارگردان «پسر دلفینی» درباره تبلیغات اثر گفت: تبلیغات تلویزیونی ما ابتدا مورد تایید نبود، برگشت خورد و مجبور شدیم تبلیغات دیگری منتشر کنیم؛ بنابراین زمان طلایی اولیه را از دست دادیم. بیلبوردها هم دیرتر نصب شدند اما به تدریج، هم درخواست از طرف سینماها برای اکران بیشتر شده و هم سانس‌ها در حال پر شدن هستند؛ ترجیحمان هم این نبود که در شبکه‌های ماهواره تبلیغ داشته باشیم.

این کارگردان با اشاره به اظهارنظری که درباره حضور در جشنواره‌ها داشت، افزود: این فیلم، اثری نیست که فقط دنبال فروش آن باشیم ولی جنس کار جزئی از سینمای بدنه به حساب می‌آید. مدل این اثر مانند آثاری است که در سینماهای جهان در حال اکران است ولی بتوانیم، در هر جشنواره‌ای شرکت می‌کنیم اما فروش را فدای جشنواره نمی‌کنیم.

خیراندیش با بیان یک پیش‌بینی درباره شرکت انیمیشن در اسکار گفت: «پسر دلفینی۱» هم برای اسکار تا مرحله نهایی رفت و از میان ۵۳ اثر، دوم شد؛ باتوجه به اینکه کیفیت این اثر نسبت به انیمیشن قبلی بالاتر رفته، دور از انتظار نیست که برای اسکار انتخاب شویم.

وی ادامه داد: این اثر، هم از نظر روایت و هم از نظر داستان، ۲۰ الی ۳۰ درصد نسبت به قسمت اول پیشرفت داشته؛ این اثر دنباله‌ای مستقل است که اگر حتی کسی «پسر دلفینی۱» را ندیده باشد، چیزی را از دست نمی‌دهد. بعد از عید، اکران ترکیه و روسیه و دیگر کشورها برای «پسر دلفینی۲» آغاز خواهد شد.

مخاطبان خارجی می‌فهمند که این انیمیشن، رنگ و بوی ایرانی دارد

این کارگردان با اشاره به واکنش مخاطبان خارجی به اکران این انیمیشن در کشورهای دیگر توضیح داد: مخاطبان خارجی متوجه هستند که این انیمیشن، طعم و بوی دیگری دارد. یک بار خبرنگار روسی از من پرسید آن داستانی که درباره مادرِ دریاهاست، کهن الگو روسی است و من گفتم که این کهن الگو، برای ما ایرانی‌هاست و از آئینِ مهر در ایران باستان آمده؛ ایشان تحقیق کرد و فردای همان روز گفته مرا تایید کرد که این الگوی روسی هم از کهن الگوی ایرانی گرفته شده است.

خیراندیش درباره روند تولید سریال این انیمیشن تشریح کرد: سریال، اسپین‌آفی برای خود انیمیشن با حضور کاراکترهای فرعی است. از آن دو شخصیت پسر دلفینی، حالا پسر و دلفین در سریال حضور دارند. بعد از شروع «پسر دلفینی۲» کاراکترهایی که در قسمت اول موفق بودند، خصوصا کاراکترهایی که در اسباب‌بازی‌ها موفق‌تر بودند را دوباره در سریال و فیلم قسمت دوم اضافه کردیم.

وی افزود: تیم سریال‌ساز استودیوی خودمان، سریال «پسر دلفینی» را کار کردند. در مراحل اولیه ایده‌پردازی همچون ساختن جهان داستان، اینکه ما سریال را در چه رده سنی بسازیم و از کدام عناصر داستان استفاده کنیم، خودم حضور داشتم.

نام انیماتورهای ایرانی را به دلیل تحریم‌ها، در تیتراژ نمی‌نویسند

کارگردان «پسر دلفینی۱» با اشاره به افزایش همکاری انیماتورها با استودیوهای خارجی گفت: وقتی انیماتورها می‌بینند که قطار انیمیشن ایران در حال پیشروی است، خودشان برای کارها داوطلب می‌شوند. خیلی از انیماتورهایی که در نگاه اول برای تولید «پسر دلفینی۱» همکاری نمی‌کردند و استودیوهای خارجی را به ما ترجیح می‌دادند، برای قسمت دوم آمدند و خودشان داوطلب شدند که حضور داشته باشند.

وی درباره دلیل این بازگشت توضیح داد: انیماتورهایی که با تیم پسر دلفینی همکاری دارند، می‌بینند یک اثر با نام خودشان در تیتراژ، انتشار پیدا می‌کند، درحالی‌که در خیلی از آثار، اسم انیماتورهای ایرانی را به دلیل مراودات و تحریم‌ها قید نمی‌کنند. ما انیماتورهایی داشتیم که از خارج از کشور برگشتند، نه اینکه حتی با استودیوهای خارجی کار کنند، از خارج از کشور برگشتند و با تیم پسر دلفینی کار می‌کنند.

خیراندیش ادامه داد: وقتی بچه‌ها کار می‌کردند و زحمت می‌کشیدند ولی کار آنها در کیفیت نهایی ارزشمند نبود و خروجی باکیفیتی نداشت، ترجیح می‌دادند حتی با دستمزد کمتر با استودیوهای خارجی کار کنند و نکته سوم اینکه ما درآمد دلاری داریم؛ به همین خاطر می‌توانیم پرداخت‌های منطقی‌تری داشته باشیم و با استودیوهای خارجی برای جذب نیروی باکیفیت، رقابت کنیم.

این کارگردان با بیان اینکه این روزها برای شروع یک پروژه انیمیشن باید حول و حوش یک میلیون دلار هزینه کرد، گفت: تا آخر پروژه، ۵۰۰ هزار دلار هزینه اثر می‌شود چون قیمت دلار معمولا در انتهای پروژه دوبرابر می‌شود. در شرایط فعلی هزینه متحرک‌سازی فقط ۱۰۰ میلیون تومان است.

انتهای پیام/